۶ درصد کاهش مشارکت در تهران (نیازمند منبع)، علیرغم تشویق مدعیان اصلاحات به رای دادن،برعکس تحریم انتخابات چهار سال پیش.
مشارکت اصلاحاتی ها که کم نشده، امت حزب الله هم که پای ثابت صندوقن، این وسط کیا نیمدن رای بدن؟
مردم اقشار ضعیف اقتصادی و حاشیه نشین یک گزینه خیلی محتمله؛ که اومدن یا نیومدنشون رو، موثر یا حداقل ضروری ندیدن. بی اعتماد به اصولسوارا، نومید از لیست امید و سایر. یه جور اعتراض ناخواسته و خاموش به ۳ سال اخیر و نیز فضای جدید اصولگرایی که حاصل نگاه حداقلی، قدرت مابی و قبیله گرایی و سیاست ملالانه ی سالهای اخیره.
شاید این ۶ درصد که حدودا ۳۰۰۰۰۰ نفر میشن همان کاهش ۳۰۰۰۰۰ تایی رای نفر اول اصولگراها باشند.
پ ن: یادمون نره تو ۸۸ و حتی ۸۴ هفت هشت میلیون بیشتر از همیشه شرکت کردن، به نظرم اینا نه اصلاحاتیا، که همون مردم مذکور بودند که گفتمان ۸۸ و ۸۴ اونا رو به صحنه کشوند و اون اختلاف رای رقم خورد
پ ن ۲: یه وقت نشه که این پابرهنه ها و مستضعفین انقلابو انقلاب خودشون ندونن، و اشرافیت و اتراف این انقلابو انقلاب خودش ببینه و ...وزن مشارکت عوض شه! اون موقع شاید تو سایر شهر ها و حتی همین تهران هم با تعمیق فاصله طبقاتی و دوری از عدالت اجتماعی، باز هم شاهد همین کاهش ۶ درصدی و ۳۰۰۰۰۰ تایی باشیم!
پ ن ۳: حالا این نگاه جامعه شناسی سیاسیه، به نظرم مهمتر نگاه فلسفه سیاسی شه. یه شطحیات اون تریپی هم دارم که حال ندارم بنویسم!
گفت‌وگو